China
China probeert mee te komen met de RMA. Via internationale ondernemingen probeert het nieuwe technologie voor het leger te verwerven. Deze samenwerking, met Rusland, Israël, Iran, Pakistan en Zuid-Afrika, dient ook om harde valuta te verdienen om zo de enorme defensiekosten te betalen. Een mobiele krijgsmacht zou ook inzetbaar zijn tegen binnenlandse onrust en pogingen van gebieden om zich af te scheiden. De beperkte marine capaciteit beperkt de inzet van militaire macht buiten China. Men probeert dit dan ook op te lossen. Hetzelfde probleem geldt voor de luchtmacht bij het geven van uitgebreide luchtsteun.
China probeert een balans te vinden tussen non-proliferatie verplichtingen en in het stand houden van de eigen defensie industrie. De exportstrategie conflicteert met de laatste , hetgeen tot zware Amerikaanse kritiek heeft geleid. Het kan zijn, dat  de half autonome en staatsbedrijven goederen exporteren zonder dat de centrale overheid daar volledig van op de hoogte is en heeft goedgekeurd. Het kan ook zijn dat goederen voor het maken van NBC wapens geleverd worden in ruil voor gegarandeerde toegang tot olie, gas en grondstoffen.
De slechte relatie met de meeste buurlanden krijgt steeds meer aandacht. Via dialoog probeert men tot een oplossing te komen. Het moslim fundamentalisme in de buurlanden kan vooral in het westen van China voor binnenlandse onrust zorgen.  Daarnaast vreest men de militaire wederopstand van Japan op de lange termijn.
De strategische kernwapens van China zijn bedoeld om buitenlandse inmenging te voorkomen. China richt zich nu meer op de kwaliteit hiervan dan op de kwantiteit. Tactische kernwapens zijn bedoeld voor regionale conflicten langs de grens. Huidig beleid richt zich op 'dual capability'-raketten, eigen nucleaire bommenwerpers en gevechtsvliegtuigen en kernonderzeeërs. Men houdt rekening met een zee-oorlog en bouwt vliegdekschepen daarvoor. Dit heeft tot bezorgdheid in de regio geleid. Niet het hele nucleaire beleid is veranderd. Zo wordt nog steeds vastgehouden aan de 'no first use'-verklaring. Daarnaast is de middelgrote kernmacht met second strike capaciteit voor mondiale afschrikking nog steeds groot genoeg.
 

terug