China
China probeert mee te komen met de RMA. Via internationale ondernemingen
probeert het nieuwe technologie voor het leger te verwerven. Deze samenwerking,
met Rusland, Israël, Iran, Pakistan en Zuid-Afrika, dient ook om harde
valuta te verdienen om zo de enorme defensiekosten te betalen. Een mobiele
krijgsmacht zou ook inzetbaar zijn tegen binnenlandse onrust en pogingen
van gebieden om zich af te scheiden. De beperkte marine capaciteit beperkt
de inzet van militaire macht buiten China. Men probeert dit dan ook op
te lossen. Hetzelfde probleem geldt voor de luchtmacht bij het geven van
uitgebreide luchtsteun.
China probeert een balans te vinden tussen non-proliferatie verplichtingen
en in het stand houden van de eigen defensie industrie. De exportstrategie
conflicteert met de laatste , hetgeen tot zware Amerikaanse kritiek heeft geleid. Het kan
zijn, dat  de half autonome en staatsbedrijven goederen
exporteren zonder dat de centrale overheid daar volledig van op de hoogte
is en heeft goedgekeurd. Het kan ook zijn dat goederen voor het maken van
NBC wapens geleverd worden in ruil voor gegarandeerde toegang tot olie,
gas en grondstoffen.
De slechte relatie met de meeste buurlanden krijgt steeds meer aandacht.
Via dialoog probeert men tot een oplossing te komen. Het moslim fundamentalisme
in de buurlanden kan vooral in het westen van China voor binnenlandse onrust
zorgen.  Daarnaast vreest men de militaire wederopstand van Japan
op de lange termijn.
De strategische kernwapens van China zijn bedoeld om buitenlandse inmenging
te voorkomen. China richt zich nu meer op de kwaliteit hiervan dan op de
kwantiteit. Tactische kernwapens zijn bedoeld voor regionale conflicten
langs de grens. Huidig beleid richt zich op 'dual capability'-raketten,
eigen nucleaire bommenwerpers en gevechtsvliegtuigen en kernonderzeeërs.
Men houdt rekening met een zee-oorlog en bouwt vliegdekschepen daarvoor.
Dit heeft tot bezorgdheid in de regio geleid. Niet het hele nucleaire beleid
is veranderd. Zo wordt nog steeds vastgehouden aan de 'no first use'-verklaring.
Daarnaast is de middelgrote kernmacht met second strike capaciteit voor
mondiale afschrikking nog steeds groot genoeg.
 
terug