De Raad van Europa
De Raad van Europa is een organisatie van Europese landen met
als doel het bevorderen van een grotere eenheid tussen haar leden door middel
van samenwerking op economisch, sociaal, cultureel, wetenschappelijk, juridisch
en administratief terrein. Het statuut trad op 3 augustus 1949 in werking.
lid zijn de oorspronkelijke staten (België, Denemarken,
Groot-Brittannië, Frankrijk, Ierland, Italië, Luxemburg, Nederland, Noorwegen
en Zweden) aangevuld met Griekenland, IJsland, Turkije, Duitsland, Oostenrijk,
Cyprus, Zwitserland, Malta, Portugal Spanje en Liechtenstein.
Structuur:
Het belangrijkste orgaan is het Comité van Ministers,
gevormd door de ministers van Buitenlandse Zaken. Het comité kan slechts
aanbevelingen doen aan de regeringen.
Daarnaast is er nog de parlementaire vergadering die bestaat
uit de parlementsleden van de lidstaten. Deze kan slecht met een 2/3e
meerderheid aanbevelingen doen aan het Comité.
Tevens kent de Raad een Secretaris-Generaal.
De belangrijkste overeenkomsten die oor de raad tot stand
zijn gebracht zijn :
- Europese Conventie inzake de bescherming van de Rechten van
de Mens en de
fundamentele
vrijheden (1950)
- Europees sociaal handvest (1961)