Organisatie
van Olie Producerende en Exporterende landen (OPEC)
De OPEC is een economisch kartel, opgericht in Baghdad in
1961, met als doel de macht van de oliemaatschappijen te doen afnemen door een
gezamenlijke strategie te voeren tegenover de oliemaatschappijen en zo een goede
prijs te krijgen voor de olie.
Leden: Venezuela, Iran, Irak, Koeweit, Saoudie-Arabië, Libië,
Algerije, Nigeria, Indonesië, Aboe Dhabi, Qatar en Trinidad/Tobago.
Structuur:
En kartel is een economische organisatie die zich bezig houdt
met prijs- en productieafspraken. Het
doel is een hogere prijs voor de goederen. Een kartel gaat vaak uit van
gelijkwaardigheid, maar in vele gevallen is er een prijsleider die het beleid
bepaalt.
Geschiedenis:
De OPEC was gedurende lange tijd niet erg succesvol. Dit
veranderde in de jaren '70, met als hoogtepunt de boycot tegen de landen die
Israël in de vierde Israëlisch-Arabische oorlog gesteund hadden. Deze boycot
leidde tot de oliecrisis van 1973.
De OPEC steunde het ontstaan van grondstofkartels. De olie
werd gebruikt als pressiemiddel tegen Israël, maar om de wereldeconomie niet
totaal te ontwrichten moesten de radicale OPEC-landen mee met het soepeler OPEC-beleid
in 1974. Na de 2e olie-crisis verloor de OPEC aan betekenis omdat veel landen
zich niet meer aan de afspraken hielden en er zo (te) veel olie op de markt kwam.